واکسن پریوریکس: دستورالعمل استفاده

واکسن پریوریکس: دستورالعمل استفاده
واکسن پریوریکس: دستورالعمل استفاده
Anonim

شرح دارو

دستورالعمل priorix
دستورالعمل priorix

به معنی دستورالعمل "Priorix" به عنوان یک واکسن ترکیبی زنده از نوع ضعیف مشخص می شود که عملکرد آن علیه اوریون، سرخک و سرخجه است.در عرض دوازده ماه پس از واکسیناسیون، همه بیماران یک واکنش مثبت سرمی مشخص به آنتی بادی های این ویروس ها داشتند. در عین حال، برای سرخک و سرخجه، تقریباً 100٪ و برای اوریون، حدود 88٪ از کل تعداد واکسینه شده در یک سال بود.

ویژگی های ترکیب

داروی "Priorix" تولید می شود که دستورالعمل آن لزوماً در کیت وصل شده است، به شکل لیوفیلیزه ای که برای تهیه محلولی برای تجویز داخل عضلانی و زیر جلدی در نظر گرفته شده است.

ترکیب پیشین
ترکیب پیشین

خود دارو یک توده همگن متخلخل به رنگ کمی صورتی یا سفید است. ترکیب واکسن به عنوان اجزای فعال شامل یک سویه ضعیف شده از ویروس سرخک، سویه‌های اوریون و ویروس سرخجه است. سولفات نئومایسین نیز در داروی "پریوریکس" موجود است. ترکیب این ابزار با مقدار کمی سوربیتول، لاکتوز، اسیدهای آمینه و مانیتول تکمیل می شود.

موارد مصرف

این دارو معمولاً برای ایمن سازی و واکسیناسیون کودکان (از یک سال به بالا) در برابر اوریون، سرخک و سرخجه استفاده می شود. زنان باردار مستعد ابتلا به این ویروس ها نیز توصیه می شود از Priorix استفاده کنند. این واکسیناسیون برای همه دختران در سنین باروری و همچنین برای کسانی که در معرض خطر بالا هستند و ایمنی مشخصی در برابر سرخجه ندارند نیز ضروری است.

موارد منع مصرف

این واکسن برای همه کسانی که از حساسیت مفرط به نئومایسین یا بیماری های حاد مختلف رنج می برند اکیداً توصیه نمی شود. در صورت نقص ایمنی اولیه یا ثانویه، داروی "پریوریکس" نیز نباید استفاده شود. دستورالعمل استفاده از آن را در صورت افزایش دمای بدن توصیه نمی کند.

واکسیناسیون پیشین
واکسیناسیون پیشین

علاوه بر این، فهرست موارد منع مصرف شامل سل درمان نشده، نئوپلاسم های بدخیم، واکنش های آنافیلاکتوئید و آنافیلاکتیک به تخم مرغ، بیماری های خونی جدی، دیسگاماگلوبولینمی، عفونت های دستگاه تنفسی، هیپوگاماگلوبولینمی، نقص ایمنی ارثی یا مادرزادی است.

عوارض جانبی اصلی

پس از واکسیناسیون با پریوریکس، که دستورالعمل آن نیز این را نشان می دهد، ممکن است سوزش خفیف و خارش مستقیم در محل تزریق و همچنین قرمزی جزئی پوست وجود داشته باشد. علاوه بر این، برخی از بیماران از واکنش های آنافیلاکسی آنافیلاکتوئید، ظهور پرخونی و تاول، آنژیوادم و کهیر شکایت دارند. لنفادنوپاتی منطقه ای، برونکواسپاسم، ترومبوسیتوپنی، اوریون، پلی نوروپاتی، پاپیلیت، پورپورای ترومبوسیتوپنیک، تحریک پذیری، سردرد و آنسفالیت اسکلروزان نیز ممکن است با این واکسن رخ دهد.ایجاد پنومونی، رینیت رتروبولبار، ورم ملتحمه، اوتیت میانی، سرخک کاهش یافته، اورکیت، سنکوپ، رینیت، میالژی، سندرم گیلن باره، آرترالژی، ظهور تشنج های تب دار و سرفه خشک مستثنی نیست..

توصیه شده: